Μοναστήρι εναντίον… παιδιών με ειδικές ανάγκες!

Από το περασμένο καλοκαίρι οι εργαζόμενοι στην κατασκήνωση ζουν με τον φόβο ενός εξώδικου ή μίας απόφασης του δικαστηρίου, η οποία θα ζητά την έξωση των παιδιών

Της Δέσποινας Κρητικού

Αγιορείτες της ιεράς μονής Διονύσιου του Αγίου Όρους διεκδικούν τις κατασκηνώσεις και τις… διακοπές 1.000 παιδιών με ειδικές ανάγκες από όλη τη Βόρεια Ελλάδα. Τους «βγάζουν» από τις κατασκηνώσεις της Νομαρχίας και του υπουργείου Υγείας στη Μεταμόρφωση Χαλκιδικής με αγωγή, που κατέθεσαν στις 21 Ιουλίου του 2006!
Η Νομαρχία και ο Νομάρχης, Αστέριος Ζωγράφος – που έχουν την ευθύνη λειτουργίας και ανάπτυξης των εγκαταστάσεων (με το Ν2646/98 ανήκουν στην κυριότητα του υπουργείου Υγείας) περιμένουν την απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πολυγύρου για το οικόπεδο φιλέτο, λίγα μέτρα από την πανέμορφη παραλία!

Πόσο πάει;

Οι ιερείς αποφάσισαν ότι πρέπει να διεκδικήσουν και να αποκτήσουν αυτές τις εκτάσεις και μέχρι τότε να παίρνουν… ενοίκιο. Ήδη για τα τελευταία δύο χρόνια, από τη στιγμή, που κατατέθηκε η αγωγή μέχρι σήμερα ζητούν από τη Νομαρχία 378.000 ευρώ! Οι μοναχοί της Ιεράς Μονής υπολόγισαν τα πόσα, που θα εισέπρατταν εάν αυτοί λειτουργούσαν τις κατασκηνώσεις την τριετία 2006-2008 και αποφάσισαν ότι: «Οπωσδήποτε θα εισέπραττα: Για την κατασκηνωτική περίοδο έτους 2006 καθαρό μίσθωμα 120.000 ευρώ. Για το 2007, καθαρό μίσθωμα, αυξημένο ως συνηθίζεται στην αγορά 5%, ήτοι 126.000 ευρώ. Για το 2008, 132.000 ευρώ. Διά της δωρεάν παραχωρήσεως της χρήσης ενός εξαιρετικά προσοδοφόρου κτήματός μου, συνέβαλα σημαντικά στο κοινωνικό έργο των φορέων του υπουργείου Πρόνοιας».

Και εδώ οι …Σουλτάνοι κάνουν κουμάντο

Οι μοναχοί στην ιερά μονή Διονυσίου βασίζονται στην τελεσίδικη απόφαση του Αρείου Πάγου στα μέσα της δεκαετίας του ‘70 η οποία παραχωρεί στο μοναστήρι την κυριότητα περίπου 8.080 στρεμμάτων στην περιοχή ανάμεσα στα χωριά Ορμύλια, Νικήτη και Άγιο Νικόλαο. Η απόφαση βασίστηκε σε χρυσόβουλα του 1419 και του 1448 και σε φιρμάνια των σουλτάνων του 1568 και αμφισβητείται. «Όμως η κατασκήνωση λειτουργεί περισσότερα από 40 χρόνια χωρίς κανένας να μας ενοχλήσει με αγωγές ή διεκδικήσεις. Όλα άρχισαν όταν βγήκαν στο φως οι διεκδικήσεις άλλων μοναστηριών και κυρίως της μονής Βατοπεδίου», υποστηρίζει ο αντιδήμαρχος Ορμύλιας, Ιωάννης Γέργος.

Ακάκιε μη ξεχάσεις τα λεφτά…

Οι μοναχοί ζητούν από τη Νομαρχία να πληρώσει ακόμη και για το γκρέμισμα όλων των κτισμάτων, που κατασκευάστηκαν για τη λειτουργία της κατασκήνωσης. Μάλιστα υπολογίζουν το κόστος των κατεδαφίσεων σε… 198.000 ευρώ, χρήματα τα οποία ζητούν με την αγωγή. «Για αφαίρεση κουφωμάτων και κεραμιδιών, για αποξήλωση ξύλινων σκελετών στεγών, καθαιρέσεις τοίχων, στεγών, δαπέδων μπετόν, φόρτωση και μεταφορών μπάζων…», όπως χαρακτηριστικά απαριθμούν…

Η ιστορία των εκτάσεων

Το 1949 οι εκτάσεις αυτές χαρτογραφήθηκαν και χωρίστηκαν σε 680 τεμάχια. Όσα από αυτά ήταν κατάλληλα για χρήση διανεμήθηκαν σε ακτήμονες ενώ ένα μέρος των χωραφιών δόθηκαν στην κοινότητα της Μεταμόρφωσης για να κτίσει εκκλησία, σχολείο, γήπεδα ακόμη και νεκροταφείο. Στις 25 Οκτωβρίου του 1966 ο τότε νομάρχης Χαλκιδικής παραχώρησε περίπου 1.324 στρέμματα στην κοινότητα Μεταμόρφωσης ενώ ένα τμήμα αυτής της έκτασης εμβαδού 26 στρεμμάτων παραχωρήθηκε για τις εγκαταστάσεις κατασκηνώσεων, που φιλοξενούν παιδιά με ειδικές ανάγκες και ορφανά.

Στην περιοχή του δήμου Ορμύλιας, η μονή Διονυσίου διεκδικεί περισσότερα από 1.324 στρέμματα συνολικά. Το μεγαλύτερο μέρος αυτών έχει παραχωρηθεί σε ακτήμονες, οι οποίοι έκτισαν σπίτια, πήραν τίτλους ιδιοκτησίας από το υποθηκοφυλακείο Χαλκιδικής και ξαφνικά βρίσκονται έρμαια στα χέρια των μοναχών και των χρυσόβουλων. Η κατασκήνωση λειτουργεί από το 1962 σε έκταση 26.4 στρεμμάτων. Από το περασμένο καλοκαίρι οι εργαζόμενοι στην κατασκήνωση ζουν με τον φόβο ενός εξώδικου ή μίας απόφασης του δικαστηρίου, η οποία θα ζητά την έξωση των παιδιών.

Να μιλήσεις με τον δικηγόρο μου…

Με αυτή τη φράση υποδέχτηκε στο μοναστήρι ο ηγούμενος Πέτρος τους τρεις αντινομάρχες Χαλκιδικής, οι οποίοι τον επισκέφτηκαν σε μια προσπάθεια να βρεθεί η χρυσή τομή. «Μας έδιωξε κακήν κακώς σχεδόν αμέσως μετά τη χειραψία. Δε δέχτηκε να συζητήσει τίποτα και μας παρέπεμψε στους νομικούς συμβούλους της ιεράς μονής», λέει ο αντινομάρχης, Γιάννης Γιώργου και φυσικά – μετά και τις πρόσφατες εξελίξεις – το νομαρχιακό συμβούλιο της Χαλκιδικής, αρνείται τις διεκδικήσεις της Ιεράς Μονής Αγ. Διονυσίου και κάνει λόγo για «νομικούς ακροβατισμούς».